Tatrzański Park Narodowy
Tatrzański Park Narodowy
Tatrzański Park Narodowy
Tatrzański Park Narodowy
Tatrzański Park Narodowy

Tatrzański Park Narodowy

Tatrzański Park Narodowy Zakopane - co można w nim zobaczyć

Wizyta w Zakopanem, spędzenie w tym mieście letniego lub zimowego urlopu, wiąże się z wycieczkami po doskonale oznakowanych górskich szlakach, a wiele z nich prowadzi przez tereny należące do Tatrzańskiego Parku Narodowego, jednego z największych parków narodowych w Polsce. Zdecydowanie warto zobaczyć unikalne gatunki roślin i zwierząt, a ochroną ścisłą objęto większość z nich.

Jakie noclegi znajdziemy w Zakopanem i polskich Tatrach?

Zdecydowanie warto wypocząć u podnóża Tatr polskich, a miastem, które szczególnie zachęca do przyjazdu, jest właśnie Zakopane. Miasto udostępnia wiele atrakcyjnych miejsc noclegowych na każdą kieszeń i łatwo znajdziemy coś odpowiedniego dla siebie. Noclegi w Zakopanem lepiej wyszukać i zarezerwować jeszcze przed rozpoczęciem sezonu, co daje możliwość skorzystania z ich największego wyboru oraz licznych promocji cenowych.

Do dyspozycji są między innymi pokoje w hotelach, przytulne pensjonaty, apartamenty i najczęściej wyszukiwane kwatery prywatne oferujące pokoje gościnne z łazienkami, popularne tanie noclegi w Zakopanem. Miłośnicy spędzania urlopów bliżej natury mogą wynająć komfortowe domki letniskowe, znajdą się również noclegi z wyżywieniem.

Gdzie jest położony Tatrzański Park Narodowy?

Tereny parku narodowego obejmują cały obszar polskiej części Tatr oraz część Pogórza Bukowińskiego. Z racji, że Tatry to jedyne w Polsce góry o charakterze alpejskim, pełne unikalnych roślin i zwierząt, takich jak np. świstak tatrzański, zdecydowano 30 października 1954 r o utworzeniu Parku Narodowego w celu ochrony zasobów przyrodniczych, obejmującego aż 21 tysięcy ha powierzchni. Ponad 70 procent powierzchni parku stanowią lasy, a pozostałe 30 procent to między innymi skały krystaliczne, wody oraz murawy wysokogórskie na piętrach hal z typową roślinnością alpejską, taką jak kosodrzewiny.

Co warto zobaczyć w Tatrzańskim Parku Narodowym?

Na terenie TPN można uprawiać turystykę pieszą, trzeba tu przyjechać nie tylko latem, równie piękna jest zima w górach i także wtedy warto wybrać się na wycieczkę siecią znakowanych szlaków turystycznych o różnym stopniu trudności. Wiele szlaków zabezpieczonych jest z pomocą łańcuchów, klamer i drabinek, chociaż warto mierzyć siły na zamiary i zacząć od tych najłatwiejszych. Spośród wielu pięknych miejsc w tym Parku Narodowym, trzeba wymienić:

Giewont

Mierzący 1894 metry jeden z najpopularniejszych szczytów w polskich Tatrach, z charakterystycznym krzyżem na szczycie, obowiązkowy punkt wycieczek.

Kasprowy Wierch

Kolejny często odwiedzany szczyt, na który prowadzi trasa koleją linową z Kuźnic, a na szczycie znajdują się trasy i wyciągi narciarskie dla dzieci i dorosłych, dla miłośników różnych form aktywności fizycznej, także taternictwa.

Dolinę Chochołowską

Największą pod względem wielkości dolinę w polskiej części Tatr, słynącą między innymi z porastających ją wiosną całych pól przepięknych krokusów, będących pod ochroną, których nie wolno zrywać.

Morskie Oko

Sieć szlaków turystycznych, biegnących w Tatrzańskim Parku Narodowym, prowadzi także nad Morskie Oko, największe jezioro w polskich górach, o powierzchni aż 35 hektarów i głębokości sięgającej 51 metrów.

Opinie

  • byłem kilkukrotnie - warto

    23.12.2014
  • Tatrzański Park Narodowy położony jest na południowym krańcu Polski w Karpatach Zachodnich i obejmuje najwyższą część Tatr Polskich. Charakteryzuje się krajobrazem wysoko górskim. Rzeźba Tatr jest rezultatem długotrwałej działalności różnych czynników w wielu epokach historii ziemi, począwszy od okresu węglowego (karbonu) przez perm, trias, jurę, kredę, trzeciorzęd, aż po epokę lodową, która nadała ostateczne oblicze tej części naszego kraju. W epoce lodowej Tatry były aż trzykrotnie zlodowacone, przy czym formy wytworzone i pozostawione przez poszczególne zlodowacenia są widoczne w różnym natężeniu w poszczególnych częściach Tatr w postaci licznych form polodowcowych; kotły lodowcowe zajęte często przez jeziora, żłoby lodowcowe, doliny zawieszone, rygle skalne, wały moren czołowych i bocznych, wygłady lodowcowe. Z taką budową geologiczną związane jest bogactwo występujących tu skał. Za najstarsze uważa się skały przeobrażone. Są to różne typy łupków krystalicznych i gnejsów - spotykane obecnie na grani głównej Tatr Zachodnich. Ze skał magmowych (granitów) zbudowane są najwyższe szczyty tatrzańskie, północną część Tatr Zachodnich tworzy mozaika skał osadowych (wapieni, dolomitów, piaskowców i łupków). Ta skomplikowana budowa geologiczna znalazła swoje odbicie w rzeźbie terenu. Rozwinięte zjawiska krasowe - jaskinie (dotychczas poznano ich 650), np. Wielka Śnieżna ( o długości korytarzy 11000m i głębokości 776m), Mylna, Mroźna Magurska (w dolinie Jaworzynki na stoku Jaworzyńskich Turni znana z odnalezionych kości niedźwiedzi jaskiniowych, nie jest udostępniona turystycznie), lejki i żłobki krasowe Osobliwością hydrograficzną Tatr Zachodnich są ponory, w których niespodziewanie giną wody potoków, suche odcinki dolin i bardzo wydajne wywierzyska z których woda wypływa ponownie na powierzchnię. Starania o objęcie Tatr ochroną rozpoczęły się pod koniec XIX wieku. Już w 1865r. podjęto działania zmierzające do ochrony kozicy i świstaka. Dzięki staraniom E. Janoty i M. Nawrotnego w 1869r. Sejm Krajowy we Lwowie uchwalił ustawę zakazującą polowań na te zwierzęta. W 1873r. powstało Towarzystwo Tatrzańskie, podkreślające w swoim statucie potrzebę ochrony przyrody tatrzańskiej. W 1939r.powstał Park Przyrody obejmujący niewielką część Tatr - Jaworzynę. W lipcu 1947r. powołano w polskiej części Tatr jednostkę administracyjną lasów państwowych o nazwie Park Narodowy Tatrzański. W 1948r. w górnej części Doliny Kościeliskiej utworzono pierwszy rezerwat ścisły - Pyszna. Dopiero jednak od 1 stycznia 1955 r. Park stał się formalnie uchwalonym jako Tatrzański Park Narodowy o powierzchni 11500 ha. Park posiada bogate i dobrze urządzone Muzeum Przyrodnicze oraz pracownię naukową. Tatrzański Park Narodowy graniczy z parkiem narodowym Słowacji (TANAP) wspólnie z którym stanowi Międzynarodowy Rezerwat Biosfery utworzony w 1992r. przez UNESCO. Na obszarze Parku wytyczono prawie 250 km szlaków turystycznych o różnym stopniu trudności, przy czym dostępne są one jedynie dla turystów pieszych. Wyjątkowo na niektórych odcinkach dozwolona jest jazda na rowerach górskich. Ponadto w dolinach Chochołowskiej i Kościeliskiej oraz na drodze do Morskiego Oka kursują pojazdy konne. Dla turystów udostępniono 6 jaskiń (jedna w Dolinie na Dziurze i 5 w Dolinie Kościeliskiej (Mylna, Obłazkowa, Raptawicka, Smocza Jama oraz Mroźna (jedyna z oświetleniem elektrycznym). Na obszarze Parku znajduje się 8 schronisk turystycznych, jednak podstawową bazą wypadową w Tatry jest Zakopane oraz wioski położone w podtatrzańskich gminach Kościelisko, Poronin i Bukowina Tatrzańska. Na terenie parku znajduje się oddana do użytku w 1936r., czynna przez cały rok, kolejka linowa z Kuźnic na Kasprowy Wierch, 2 wyciągi krzesełkowe w Dolinie Goryczkowej i Kotle Gąsienicowym. W rejonie Kasprowego Wierchu oraz z tych okolic w kierunku Kuźnic wyznaczono tereny zjazdowe i nartostrady dla narciarzy. Na obrzeżu Parku - w rejonie Krokwi, znajduje się zespół skoczni, tras biegowych i tor lodowy a na Nosalu slalomowy wraz z kolejką i wyciągiem orczykowym. Trasy narciarskie znajdują się także w rejonie Cyrhli. Określony obszar parku udostępniony jest dla taterników zdobywających skalne ściany i jaskinie. Zabytki kultury materialnej są na terenie parku coraz mniej widoczne, ślady po dawnej działalności górniczej i hutniczej spotykane w Kuźnicach, Dolinie Kościeliskiej i Dolinie Chochołowskiej. Rangę zabytków mają szałasy pasterskie oraz niektóre schroniska i obiekty sakralne. Tatry - najwyższy masyw górski w Centralnych Karpatach Zachodnich ciągnących się na przestrzeni 1300 km. Składają się na nie charakterystyczne jednostki tektoniczne: granitowy trzon, krystaliczny oraz sfałdowane i przemieszczone w formie płaszczowin skały osadowe serii wierchowych i reglowych. Tatry ciągną się równoleżnikowo na przestrzeni 56 km. Położone na pograniczu Polski i Słowacji, pomiędzy nisko położonymi kotlinami: Podhala na północy oraz Spiską i Liptowską na Południu. Zajmują powierzchnię 785 km2, z czego w granicach Polski znajduje się 175 km2 Najwyższy szczyt - Gerlach 2655 m n.p.m., w Polsce Rysy - 2499 m n.p.m. Tradycyjnie dzieli się je na 3 części : Tatry Wysokie, Tatry Zachodnie i Tatry Bielskie (w części na Słowacji). Ostatecznie zostały sfałdowane i wypiętrzone na przełomie ery mezozoicznej i kenozoicznej w okresie ruchów alpejskich. Klimat cechuje się dużą zmiennością stanów pogody: gwałtowne spadki ciśnienia, inwersje temperatur, duża wilgotność powietrza i powstawanie lokalnego wiatru fenowego, zwanego halnym. Konsekwencją jest wykształcenie się w Tatrach 5 pięter roślinności. Klimat, gleby, roślinność i świat zwierzęcy wykazują zróżnicowanie piętrowe: ˇ piętro leśne dzielące się na podłożu osadowym na regiel dolny i górny ˇ regiel dolny do 1250 m pierwotnie porośnięty przez lasy mieszane jodłowo-bukowe, zostało w większości przekształcone przez gospodarkę człowieka. Dzisiaj dominują tu lasy świerkowe ˇ regiel górny do 1550 m z panującym borem świerkowym, z egzemplarzami limby w strefie górnej granicy lasu ˇ piętro kosodrzewiny do ok. 1850 m n.p.m. z zaroślami kosodrzewiny tworzącymi wraz z wysokością coraz mniejsze płaty ˇ piętro alpejskie - do ok. 2200 m n.p.m. ˇ piętro subniwalne (turnia) - powyżej 2200 m n.p.m. - wokół ścian skalnych występują tylko płaty muraw z nielicznymi gatunkami roślin kwiatowych. W Tatrach opisano 1000 gatunków roślin naczyniowych - jest to więc, dzięki dużej różnorodności siedlisk, najbogatszy w gatunki region Polski. Równie bogato w Tatrach reprezentowana jest także fauna. Do 1880r. w Tatrach eksploatowano na skalę przemysłową miedź, srebro, złoto i żelazo. Od wieków Tatry są terenem intensywnej turystyki. W Tatrach Wysokich znakowane szlaki prowadzą jedynie na kilkanaście szczytów: Rysy, Krywań, Sławkowski Szczyt, Małą Wysoką, Kasprowy Wierch, Jagnięcy Szczyt, Świnicę, Kozi Wierch. Wejście na inne szczyty możliwe jest jedynie z uprawnionym przewodnikiem tatrzańskim. Od 1949r. część Słowacka Tatr a od 1955r. część Polska objęte są parkiem narodowym. Nazwa Tatr jako Tritri pojawiła się po raz pierwszy w dokumentach z 1086r. w przywileju cesarza Henryka IV dla biskupstwa pruskiego. Nazwa gór w polskich źródłach jako Tatry wzmiankowana jest od 1255r. i pochodzi najprawdopodobniej od słowa tatry oznaczającego skały. Wody Na terenie parku występują liczne potoki oraz ok. 30 jezior zwanych "stawami". Są one ważnym walorem krajobrazowym Tatr Wysokich. Największymi tatrzańskimi stawami są Morskie Oko (34,9 ha oraz 50,8 m głębokości) i Wielki Staw Polski (34,4 ha oraz 79,3 m głęb.). Jeziora tatrzańskie odznaczają się bardzo ubogim życiem biologicznym oraz niezwykłą przezroczystością wody. Długość największych potoków przekracza 20 km. Występujące wodospady i wywierzyska, które jak np. Wodogrzmoty Mickiewicza są jedną z atrakcji parku. Największym wodospadem jest Wielka Siklawa (70 m). Roślinność Roślinność charakteryzuje się typowym układem piętrowym. W reglu dolnym (do 1250 m n.p.m.) dominują lasy jodłowo-bukowe. W reglu górnym (do 1550 m n.p.m.) rosną bory świerkowe, które przechodzą w strefę kosówki i traworośli (do 1800 m n.p.m.) powyżej której jest piętro alpejskie i turni. Liczba gatunków roślin naczyniowych w parku szacowana jest na ponad 1000, wśród których 85 podlega ochronie gatunkowej. W parku rośnie także ok. 600 gat. mszaków, 700 gat. porostów oraz występuje 900 gat. glonów. Wiele roślin rosnących w parku to endemity tatrzańskie, karpackie lub gatunki rzadkie. Najbardziej cennymi z nich są m.in: limba, skalnica tatrzańska, ostróżka tatrzańska, dębik ośmiopłatkowy, skalnica gronkowa, goryczki i krokusy oraz szarotka alpejska, która jest jednym z symboli Tatr. Do bardziej znanych należą również sit skucina i boimka dwurzędowa tworzące endemiczny zespół wysokogórskich muraw przebarwiających się jesienią na czerwono i nadających charakterystyczny kolor większym obszarom górskim np. "Czerwonym Wierchom" Zwierzęta Bogata fauna parku charakteryzuje się wieloma endemitami oraz gatunkami rzadkimi i objętymi ochroną gatunkową. Do osobliwości faunistycznych parku należą chronione już od połowy XIX wieku kozica i świstak, oraz niedźwiedź brunatny, ryś, wilk, wydra i kilkanaście gatunków ptaków, w tym: orzeł przedni, sokoły, pomurnik i płochacz halny. W wyższych partiach lasów gnieżdżą się głuszec, cietrzew i jarząbek. W lasach liczne są także jelenie, sarny i drobne gryzonie. Kultura materialna Kultura materialna Tatr jest równie ważnym jak przyroda elementem Tatrzańskiego Parku Narodowego. Charakteryzuje się ona swoistą odrębnością i jest szeroko kultywowana. Do najcenniejszych składników kultury górali tatrzańskich należą: gwara, stroje i zwyczaje. O przeszłości zaś świadczą wspaniałe gawędy, liczne szałasy, kapliczki i kościółki. Na przełomie XIX i XX wieku wykształcił się na tym terenie odrębny tatrzański styl architektoniczny. Zagrożenia i turystyka Tatry w przeszłości były silnie eksploatowane. Latem na polanach i halach wypasane były liczne stada owiec, kóz i krów. Nadmierne wypasy spowodowały obniżenie górnej granicy lasu oraz zapoczątkowały procesy erozyjne. W okresie XVII-XIX wieku działały liczne kopalnie i huty, które potrzebowały ogromnych ilości drewna. Na przełomie XIX i XX wieku rozwinęła się turystyka, a błędna gospodarka leśna doprowadziła do powstania sztucznych monokultur świerkowych na siedliskach lasów bukowych i jodłowych. W ostatnich latach zanieczyszczenie powietrza i kwaśne opady zagrażają lasom i ekosystemom wodnym TPN. Zagrożeniem dla przyrody parku są też kłusownictwo, inwestycje sportowe i turystyczne oraz rozwijające się gospodarczo Zakopane. Tatrzański Park Narodowy obejmując zaledwie 0,07% pow. Polski jest odwiedzany przez ok. 3 mln turystów rocznie, co stanowi ok. 8% mieszkańców kraju. Bogata infrastruktura parku (liczne szlaki turystyczne, schroniska itp.) z trudem wytrzymuje ogromną rzeszę turystów. Z uwagi na wysokie walory przyrodnicze oraz duże zainteresowanie odwiedzających wprowadzono opłaty za wstęp na teren parku. Ceny biletów: normalny od - 4 PLN

    04.07.2013

Lokalizacja

To miejsce nie posiada jeszcze oceny. Dodaj pierwszą.