Słonko zaświeciło. Temperatura nie była powalająca. Małe treningowe „kręcenie” troszeczkę się wydłużyło. Pojechałem w kierunku Opola. Myślałem w Suchej skręci ć w prawo i zrobić „kółeczko” przez Rozmierz i Rozmierkę do Strzelec Opolskich. Stało się jednak inaczej. Zbyt dobrze jechało mi się choć było lekko pod wiatr. Postanowiłem zmierzyć się ze swoimi siłami – kierunek Turawa. Przed Izbickiem skręciłem do Ligoty Czamborowej, zahaczając później już tylko o pałac w Izbicku i pomknąłem przez Daniec, Dębską Kuźnię i Niwki nad samo jezioro. Choć słonko świeciło, las budził się do życia zieleniejąc się gdzie niegdzie, to już widok jezior przypomniało odchodzącej nadal zimie. Małe jezioro było w całości skute lodem, średnie zaczynało rozmarzać, na dużym zaś zbiorniku dostrzegłem pozostałości lodowej tafli i resztki śniegu. Zrobiłem kilka zdjęć i ruszyłem w drogę powrotną przez Szczedrzyk, Ozimek w kierunku domu. W Dolnej Krzyżowej skusiłem się pojechać niebieskim szlakiem w kierunku wsi Borycz. Niby 4,5 km lasem, ale gdybym wiedział co mnie czeka na pewno nie wjechałby do tego lasu. Ścieżka rowerowa usypana grubym grysem pozbawiała komfortu jazdy (co za idiota tak gruby grys sypie). Czułem się momentami jakbym jadąc na rowerze jednocześnie pracował przy młocie pneumatycznym. Miejscami gdzie nie było grysu napotkałem głębokie na kilka centymetrów błoto. Był odcinek drogi, gdzie czułem się jak w środku zimy, jechałem poprzez zamarznięte kałuże oraz resztki śniegu. Dojechałem z trudem do wsi Borycz. Później droga pomimo wiatru „w twarz” była już lżejsza i przyjemna.
leofender • 07.03.2013
