Wrocławski ratusz jest to budowla późnogotycka, wybudowana na przełomie XIII i XVI wieku. Ratusz przez długie lata był zaniedbany, lecz w XIX wieku doczekał się gruntowne j renowacji którą prowadził Karl Lüdecke, który dobudował nową klatkę schodową oraz zrekonstruował sterczyny. W latach 30. XX wieku kolejną renowację przeprowadził Rudolf Stein, który otynkował elewację na wschodniejczęści oraz zaprojektował nowe posadzki. Stein usunął także budy kupców, które otaczały ratusz. W czasie II wojny światowej ratusz doznał uszkodzeń średniej wielkości (największym z nich było przebicie piętra przez bombę lotniczą, która jednak nie eksplodowała). Odbudowa ratusza po wojnie trwała od 1949 do 1953 i prowadził ją Marcin Bukowski, podczas tej renowacji zmieniono boczne szczyty wschodnie i oba szczyty zachodnie oraz zastąpiono wieźbę dachową konstrukcją stalową. Na początku istnienia w ratuszu odbywały się coroczne spotkania mieszczan podczas których wybierano jedenastu ławników i ośmiu radnych. Później obiekt pełnił rolę handlową. [edytuj] Stan aktualny Aktualnie wrocławski ratusz jest jednym z najlepiej zachowanych ratuszy w Polsce. W ratuszu mieści się siedziba Muzeum Historycznego Miasta Wrocławia. W podziemiach ratusza znajduje się Piwnica Świdnicka - najstarsza restauracja w europie.
Michał • 07.08.2008
